Przyczyny i skutki kryzysu gospodarczego

 Obecny kryzys gospodarczy jest największym od czasów Wielkiego Kryzysu z lat trzydziestych ubiegłego wieku. Podobnie jak poprzedni miał swój początek w Stanach Zjednoczonych, skąd przeniósł się do Europy, co boleśnie odczuły gospodarki wielu państw Starego Kontynentu. Klasyczna definicja kryzysu mówi, że jego przyczyną jest  stan nierównowagi pomiędzy popytem a podażą w ujęciu globalnym. Skutki kryzysu mogą być różne. Najczęściej jest to spowolnienie gospodarcze (w skrajnych przypadkach zapaść), spadek produkcji, wzrost bezrobocia, zadłużanie się państwa (to może być także przyczyną) itd.

Skutki kryzysu to póki co skurczenie się Produktu Krajowego Brutto, spadek produkcji przemysłowej do poziomu z lat dziewięćdziesiątych, ponad 10% bezrobocie, dług publiczny przekraczający 80% oraz ponad siedmio procentowy deficyt budżetowy. Wszystkie te dane dotyczą ogólnie całej Unii Europejskiej. Tymczasem sytuacja z jednej strony Niemiec czy Austrii z około 5% bezrobociem, a z drugiej Grecji czy Hiszpanii, gdzie bez pracy pozostaje prawie co czwarty obywatel jest diametralnie różna. Gdzie są teraz europejscy zwolennicy polityki niedawnej „gwiazdy” lewicy, byłego premiera Hiszpanii Jose Zapatero?

Trudno jednoznacznie ocenić skutki kryzysu, w momencie, kiedy nie wiemy co zdarzy się w przyszłości. Polska tak naprawdę jeszcze nie odczuła jego skutków, choć z drugiej strony patrząc na statystykę bezrobocia, które od kilkunastu lat w naszym kraju wynosi 10 % można by rzec, że nasz kraj jest dotknięty permanentnym kryzysem. Jaka powinna być zatem konkluzja? Po pierwsze powinniśmy patrzeć realnie na otaczającą nas rzeczywistość. Musimy zdawać sobie sprawę z konieczności „zaciskania pasa” przez państwo  inna sprawa jaka część społeczeństwa.